Στην Περμακουλτούρα χωρίζουμε τα είδη των φυτών που φυτεύουμε σε κύρια, ή παραγωγικά, τα οποία συνήθως είναι οπωροφόρα δέντρα και θάμνοι, και σε δευτερεύοντα, ή υποστηρικτικά, τα οποία υποστηρίζουν ακριβώς αυτά τα παραγωγικά δέντρα ζώντας πλάι τους.

Η πιο συνήθης μορφή υποστηρικτικού φυτού είναι το ψυχανθές, είτε σε μορφή δέντρου, θάμνου ή πόας, και το οποίο έχει την ιδιότητα να δεσμεύει το άζωτο της ατμόσφαιρας εντός του σώματός του και ιδίως εντός των φυματίων των ριζών του. Τα δέντρα αυτά καθιστούν το άζωτο διαθέσιμο στα γύρω φυτά, τα οποία το χρειάζονται για την ανάπτυξή τους. Μπορούμε έτσι να φυτέψουμε ένα αζωτοδεσμευτικό φυτό δίπλα σε ένα παραγωγικό, να το κλαδεύουμε κατά καιρούς, και να προσφέρουμε τα κλαδέματά του (αφού τα περάσουμε από μηχάνημα) ως εδαφοκάλυψη στο παραγωγικό μας δέντρο.

Άλλα είδη υποστηρικτικών φυτών, πιο εξειδικευμένων, είναι τα εξής:

• Αυτά που βοηθούν τα παραγωγικά φυτά μέσω της δημιουργίας βιομάζας, επιτυγχάνοντας γρήγορη ανάπτυξη. Αυτά έπειτα κλαδεύονται και τεμαχίζονται για να «ταΐσουν» τα υπόλοιπα.
• Αυτά που λειτουργούν ως απωθητικά για τα έντομα που επιτίθενται τα παραγωγικά φυτά, εκκρίνοντας ουσίες που τα προστατεύουν.
• Αυτά που σκιάζουν τα χαμηλότερα, προσφέροντάς τους προστασία από τον ήλιο.
• Αυτά που λειτουργούν ως σκαλωσιά για τα αναρριχητικά φυτά.